Το κείμενο μοιράστηκε στην πόλη της Αλεξανδρούπολης στα πλαίσια μικροφωνικής στις 9/02 .
ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΦΗΜΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΑ ΣΥΛΑΛΛΗΤΗΡΙΑ
Το Ελληνικό κράτος , όπως κάθε αστικός μηχανισμός, προσπαθεί να χειραγωγήσει και να φανατίσει τις διάφορες κοινωνικές τάξεις γύρω από εθνικά ιδεώδη, με διαχρονικό στόχο την κερδοφορία του κεφαλαίου. ‘’Το εθνικό συμφέρον’’δεν είναι παρά ενα ψευδές φαντασιακό ενοποίησης των αντίθετων συμφερόντων των τάξεων, γύρω από ένα πανί , για τη διαιώνιση σχέσης εξουσιαστών –καταπιεσμένων. Μια φανταστική και αστήριχτη συνέχεια ενός αρχαίου πολιτισμού , σε ένα τελείως διαφορετικό σύγχρονο περιβάλλον,και μία ηλιθιώδης υπόνοια ύπαρξης αμπαστάρδευτης ράτσας. Tα αστικά κόμματα (αριστερά/δεξιά κτλ) σε περιπτώσεις ανάγκης επαναφέρουν την πιο ακραία πατριωτική τους ρητορική που συνήθως συνδιάζεται με την επανεμφάνιση των φασιστικών μορφωμάτων , που είναι έτοιμα να κάνουν τη βρώμικη δουλειά του κράτους. Ξαφνικά όλα γίνονται εθνικά, ιστορικά και άλλα τέτοια παραμύθια.
Η πραγματικότητα είναι ελαφρώς δυσκολότερη φυσικά ως προς την κατανόηση από ότι το εθνικό παραλήρημα, αλλά παρ’όλα αυτά θα προσπαθήσουμε να θέσουμε τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους το Μακεδονικό ζήτημα υπάρχει τόσα χρόνια και τους λόγους που ξαφνικά ζητούν να επιλυθεί.
Το ‘’κόλλημα’’ του Ελληνικού κράτους τα τελευταία 25 χρόνια (παρεμπόδιση συμμετοχής Μακεδονίας σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, μη αναγώριση ονόματος, αλυτρωτισμός κτλ) παρέμενε ένα δυνατό διπλωματικό και εκβιαστικό χαρτί για να ολοκληρώσει την προσπάθεια οικονομικής διείσδυσής της στα Βαλκάνια με την παρείσφρυση και στην πολιτική εξουσία της Μακεδονίας. Το όνομα καθώς και βλακώδεις αναφορές σε ‘’αλυτρωτισμό’’ ( που μας παραπέμπει στην Μεγάλη Ιδέα και την εδαφική επέκταση της Ελλάδας) αφορούν σύνταγματικά κατοχυρωμένες διατάξεις της χώρας από το ’91 , δείχνοντας ξεκάθαρα πως το Ελλ.κράτος ήθελε να παρεμβαίνει συνεχώς σε θεμελιώδεις νόμους πάνω στους οποίους στηρίζεται η συγκρότηση και η λειτουργία του γειτονικού κράτους.Πριν που αναφερθήκαμε σε οικονομική κυριαρχία της ‘’καημένης’’ Ελλάδας αξίζει να αναφερθούν οι επενδύσεις ύψους ~ 2,86 εκ. Ευρώ στην Μακεδονία ενώ πρόσφατα (13/01/18) η ΔΕΗ αγόρασε την EDS, εταιρία ηλεκτρισμού με τεράστιο μερίδιο στη Μακεδονία αλλά και άλλες χώρες.
Φυσικά δεν αθωώνουμε κανένα καπιταλιστικό μηχανισμό , καθώς αυτοί δρουν το ίδιο καταπιεστικά για τις/ους εργαζόμενες/ους τους από όποια μεριά των συνόρων και αν κοιτάξεις. Το Μακεδονικό κράτος δεν παύει να θέλει να χτίσει μια πλαστή εθνική ομοιογένεια (όπως κάθε άλλη) και να παίζει το γεωστρατηγικό του παιχνίδι (ανάγκη ένταξης σε ΕΕ και ΝΑΤΟ) ασχέτως με τα αποτελέσματα που θα χει στις εργάτριες και εργαζόμενους.
Γιατί θέλουν τώρα να το λύσουν
- Το ζήτημα δεν αφορά καθόλου τις παραφουσκωμένες με εθνικισμό Μακεδονικές κεφάλες κανενός αλλά πιο πολύ έγγυται στις μεταβολές των διακρατικών σχέσεων και των δυναμικών στην γεωπολιτική των Βαλκανίων και της Μ. Ανατολής . Η Ρωσία έχει αναπτύξει μια σταθερή σχέση με την Τουρκία και το Ιράν δημιουργώντας έναν πολύ επικίνδυνο πόλο για τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Ευρώπη. Οι ΗΠΑ αφού δεν τους βγήκαν οι διαπραγματεύσεις με την Τουρκία αποφάσισαν να αναπτύξουν νέους σταθερούς συμμάχους. ‘Ετσι ο Τραμπ αφού αναγνώρισε την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ (φυσικά με καταστροφικές, αιματηρές επιπτώσεις για τους Παλαιστίνιους) αποφάσισε οτι είναι επιτακτική μια σταθερή συμμαχία στα Βαλκάνια με την είσοδο της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επίλυση των σχέσεων Ελλάδας –Μακεδονίας .
- Η Ε.Ε. είχε επίσης απ’το 2005 την Μακεδονία ως προτεινόμενο μέλος ,κάτι το οποίο έγινε επιτακτικό να ολοκληρωθεί και για αυτήν αφού υπάρχει μια κάποια αποσυσπείρωση (Μεγ. Βρετανία) και αμφισβήτηση ως προς αυτήν.
- Τουρκία-Ελλάδα: Συντηρώντας την κόντρα για παιχνίδι ελέγχου της Μεσογείου και των Βαλκανίων το Τούρκικο κράτος από την μία επενδύει στην Μακεδονία και την εξοπλίζει στρατιωτικά . Από την άλλη επιδιώκει να δημιουργήσει μια κοινή εθνική-τουρκική ταυτότητα στην μουσουλμανική κοινότητα της Μακεδονίας με σκοπό τη συμμετοχή της στο κοινοβούλιο ωστέ να εξυπηρετήσει τα Τουρκικά συμφέροντα . Έτσι ελληνικό και Τουρκικό κράτος ανταγωνίζονται για το ποιο θα χτίσει πιο σταθερές σχέσεις με το Μακεδονικό κράτος.
Λόγω των προαναφερθέντων λόγων (και όχι μόνο) ο Σύριζα μετά χαράς θέλει να είναι το κόμμα που θα επιλύσει το περιβόητο ‘’Μακεδονικό’’ ζήτημα και θα κερδίσει την εύνοια Τραμπ, ΝΑΤΟ, ΕΕ. Επίσης ένας άλλος βαρυσήμαντος λόγος υπερπροβολής του ζητήματος για το κράτος/κεφαλαίου δεν είναι παρά ο αποπροσανατολισμός από τα υπάρχοντα και προς εφαρμογή μέτρα καθώς και το ψήφισμα του νέου πολυνομοσχεδίου με βασικό άξονα την παρεμπόδιση του δικαιώματος στην απεργία .
Τις τελευταίες εβδομάδες πραγματοποιήθηκαν συλλαλητήρια σε Αθήνα(4 Φεβρουαρίου) και Θεσσαλονίκη(21 Ιανουαρίου) για την ελληνικότητα της Μακεδονίας. Τα εθνικά πανηγυράκια υπήρξαν αφορμή για να ξεμυτίσουν πάσης φύσεως φασίστες.Στην Θεσσαλονίκη φασίστες βεβήλωσαν το μνημείο ολοκαυτώματος των Εβραίων , επιτέθηκαν στην αντιεθνικιστική αντισυγκέντρωση στην Καμάρα και στον ελευθερο κοινωνικό χώρο ‘’Σχολείο’’(με την αμέριστη συμπαράσταση μπάτσων) ενώ έκαψαν κατηλλειμένο διατηρητέο κτίριο (κατάληψη Libertatia) στο οποίο θα μπορούσε να υπάρξουν και νεκροί. Παράλληλα στο συλλαλητήριο της Αθήνας στις 4 Φεβρουαρίου επιτέθηκαν στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ‘’ΕΜΠΡΟΣ’’ οπού και απωθήθηκαν απο συντρόφους ενώ οι μπάτσοι πιστοί στο ρόλο τους επιτέθηκαν στα γραφεία αριστερής οργάνωσης ΝΑΡ. Μέσα στο συνονθύλευμα εθνικιστικών και φασιστικών οργανώσεων, ακροδεξιών κομμάτων, χριστιανών φονταμενταλιστών και παραστρατιωτικών ομάδων που ανέλαβαν και επισήμως την περιφρούρηση του συλλαλητήριου της Αθήνας, συμμετείχαν και πολλοί νοικοκυραίοι πατριώτες που κατέβηκαν να διαδηλώσουν. Αυτοί αυτοπροσδιορίζονταν ως υπερήφανοι Έλληνες πολίτες, πολλοί από τους οποίους αρνήθηκαν οποιονδήποτε συσχετισμό με φασιστικούς και ναζιστικούς κύκλους. Ο φασισμός δεν είναι ποτέ ακίνδυνος. Το πλήθος δεν εκπροσώπησε σύσσωμα τον φασισμό αλλά έγινε συνειδητά ή ασυνείδητα το υποστήριγμα για τις πιο ακραίες πρακτικές του. Είναι το ίδιο πλήθος, οι ίδιοι υπερήφανοι έλληνες πολίτες που σωπαίνουν σε επιθέσεις έναντι καταπιεσμένων (μετανάστες, λοατκι,) κανονικοποιώντας καθημερινά τον φασισμό.
Είναι ιστορικά πάγια τακτική κράτους/κεφαλαίου να χρησιμοποιούν μία εντεινόμενη πατριωτική ρητορική σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσεως και να δημιουργεί κλίμα ανοχής στους φασίστες. Γύρω απ’το εθνικιστικό φαντασιακό , συσπειρώνονται άτομα τα οποία αγωνίζονται για το συμφέρον των επενδυτών και των κρατών τσαλαπατώντας το δικό τους συμφέρον και χάνοντας επαφή με την αναγνώριση του πραγματικού τους εχθρού. Μέσω του εθνικισμού σπέρνουν μίσος μεταξύ των λαών ,αποπροσανατολίζοντας τους απ’το κοινά συμφέροντα εργαζομένων και εργατριών/ών τα οποία είναι πάντα διεθνιστικά.
Η θέση όλων όσων θεωρούν πως καταπιέζονται από τις οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που επικρατούν,συνθήκες εκμετάλλευσης και ανασφάλειας, πρέπει να βρίσκεται στις αντισυγκεντρώσεις των εθνικιστικών συλαλλητηρίων & στις περιφρουρήσεις των ελευθεριακών δομών ! Ο εχθρός μας είναι το ΝΑΤΟ , το ίδιο το Ελληνικό και το Μακεδονικό κράτος , η Ε.Ε και οποιοσδήποτε μηχανισμός παράγει μίσος/ανταγωνισμό μεταξύ των λαών και των εργατών/ριών για τα συμφέροντα των τραπεζών , των επενδυτών και λοιπών κεφαλαιοκρατών. Όλα τα φάσματα των διαχειριστών του αστικού κράτους (από σοσιαλδημοκρατία/ευρωκομμουνισμό μέχρι τα εθνικιστικά φασιστομορφώματα) είναι υπηρέτες της εκμετάλλευσης μας από τον καπιταλισμό . Το Μακεδονικό ζήτημα δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει κανέναν/καμία καθώς δεν έχει καμία επίπτωση στην καθημερινότητα μας ενώ αντίθετα δεχόμαστε καθημερινά πόλεμο μέσω της φτωχοποίησης και της καταπάτησης των δικαιωμάτων μας. Ο μόνος αγώνας που έχει νόημα να διεξαχθεί είναι διεθνιστικός και αντικαπιταλιστικός μέσω της αλληλεγγύης των λαών ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟΥΡΚΙΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ
ΚΑΝΕΝΑ ΕΘΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ
ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ
