ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μπορεί να την έχεις ακούσει (ή και όχι), μπορεί να έχεις περάσει από εκεί, μπορεί να έχεις πετύχει κάποια πολύχρωμη αφίσα μας στους γκρι τοίχους της πόλης ή κάποιο πανό μας κρεμασμένο σε κάποιο πάρκο. Μπορεί ακόμα να έχεις πετύχει εμάς τους ίδιους και τις ίδιες στους δρόμους της πόλης μας να διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες ζωής. (Το σίγουρο είναι ότι) Η κατάληψη παλιού νεκροτομείου στην Αλεξανδρούπολη δεν είναι στέκι φασαριόζων και περιθωριακών, ούτε φοιτητών-άεργων που τους πληρώνει ο μπαμπάς (βασική ρητορική κράτους-ΜΜΕ) ούτε εστία μόλυνσης και αντικοινωνικών συμπεριφορών. Είμαστε εμείς ένα κομμάτι του κοινωνικού συνόλου, που είτε από την αρχή είτε στην πορεία ύπαρξης και δραστηριοποίησης αυτού του χώρου, συμμετέχουμε στην κατάληψη και δώσαμε ζωή στο δημόσιο χώρο της γειτονιάς μας.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
Είτε είμαστε ντόπιοι, είτε ήρθαμε να φοιτήσουμε, είτε να δουλέψουμε, η ζωή μας έφερε προσωρινά (ή και μόνιμα) σε αυτή την πόλη, η πραγματικότητα έχει ως εξής: Είμαστε άνθρωποι, φοιτητές άνεργοι ή εργαζόμενοι που ζούμε σε αυτή την πόλη, και νιώθουμε στο πετσί μας τα προβλήματα μας: Πόλη ακριτική, καραβανάδες, βαθιά συντηρητική και πατριαρχική, ξεκομμένη από την υπόλοιπη χώρα, ανεπάρκεια δημόσιων χώρων και παρατημένα κτήρια. Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η γενικότερη καταπίεση του καπιταλισμού, γιατί «η κρίση μπορεί να τελείωσε» η εντατικοποίηση όμως στους χώρους δουλειάς και φοίτησης ακόμα ισχύει και η υποτίμηση των ζωών μας συνεχίζεται…
Βαρεθήκαμε λοιπόν να βλέπουμε συνεχώς πολιτικούς-ειδήμονες να μας λένε τι πρέπει να κάνουμε και να σκεφτούμε, αφεντικά να μας κόβουν ολοένα και παραπάνω το μισθό μέχρι να μη μείνει τίποτα, φασίστες να υπάρχουν ανάμεσα μας και να επιτίθενται σε μετανάστες, μειονότητες, γκέι κ τρανς άτομα ή σε οποιοδήποτε άλλο δεν τους αρέσει, να φοβόμαστε να γυρίσουμε μόνες/οι τα βράδια στο σπίτι λόγω πιθανής σεξιστικής επίθεσης.
Η ΑΡΧΗ
Η ανάγνωση αυτή της πραγματικότητας μας δημιούργησε προβληματισμούς, ανησυχίες και ανάγκες. Ανησυχίες που δεν κλείνονται στα στενά όρια του εαυτού μας και του σπιτιού μας, που κόντρα στον ατομικό τρόπο ζωής ζητούν να εκφραστούν συλλογικά και δεν τους φτάνουν οι συζητήσεις στα πάρκα. Έτσι κάπως γεννήθηκε η ιδέα της ύπαρξης ενός χώρου που να μπορεί να στεγάσει τις ανάγκες μας αυτές και δυνητικά να αποτελέσει ένα κέντρο αγώνα για την καλυτέρευση των όρων ζωής μας.
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΝΕΚΡΟΤΟΜΕΙΟ
Τον Οκτώβρη του ’16 προχωρήσαμε στην κατάληψη του παλιού νεκροτομείου επί της οδού Παπαναστασίου. Είναι ένα από τα κτίρια του συγκροτήματος του παλιού νοσοκομείου που έχουν αφεθεί να ρημάζουν για τουλάχιστον 15 χρόνια. Αυτός ήταν και ο λόγος που προχωρήσαμε στην κατάληψη του. Σε μια πόλη που ο δήμος προσπαθεί να «νοικιάσει» σε καφέ και άλλες επιχειρήσεις κάθε σπιθαμή δημοσίου χώρου ερχόμαστε να διεκδικήσουμε μόνοι μας το χώρο που μας ανήκει. Στόχος μας είναι να διαμορφώσουμε και να επανοικειοποιηθούμε το χώρο γύρω από την κατάληψη, τόσο εμείς όσο και οι κάτοικοι της γειτονιάς.
ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
Από τη στιγμή λοιπόν που ξεκίνησε η κατάληψη του παλιού νεκροτομείου, ξεκίνησε μαζί της και η εβδομαδιαία συνέλευση του χώρου. Κάθε Τετάρτη με βάση συλλογικές οριζόντιες διαδικασίες, ανταλλάσσουμε απόψεις, μοιραζόμαστε τα προβλήματα μας, παίρνουμε αποφάσεις και οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας. Επίσης, ο χώρος θέλουμε να έχει κ πολιτιστικό χαρακτήρα προκειμένου να μπορούμε να εκφραζόμαστε, να αλληλοεπιδράσουμε και να διασκεδάσουμε ελεύθερα. Διοργανώνουμε βιβλιοπαρουσιάσεις, προβολές ταινιών-ντοκιμαντέρ, αυτοδιαχειριζόμενα μπαρ- καφενεία, λειτουργούμε δανειστική βιβλιοθήκη, φιλοξενούμε θεατρικές παραστάσεις και δεχόμαστε να φιλοξενούμε διάφορες μορφές τέχνης-έκφρασης. Τέλος επιδιώκουμε να έχουμε έναν χώρο ελεύθερο από ρατσιστικές και σεξιστικές συμπεριφορές.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Για να κλείνουμε, έχουμε αντιληφθεί ότι στον καπιταλισμό τίποτα δεν πρόκειται να μας χαριστεί. Μόνη ελπίδα είναι οι κοινοί μας αγώνες, ντόπιων και μεταναστών, φοιτητών και ανέργων, γκέι και εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Κόντρα στο πείσμα των καιρών, ονειρευόμαστε και παλεύουμε για τη χτίση ενός μέλλοντος χωρίς κράτη και αφεντάδες, τάξεις και κοινωνικές/οικονομικές ανισότητες, μίση και φόβους. Οι χώροι, οι συζητήσεις, τα βιβλία, οι δράσεις μας είναι τα εργαλεία για να μπορέσουμε να πλησιάσουμε λίγο περισσότερο πιο κοντά σε αυτόν τον κόσμο. Ευελπιστούμε η Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου να αποτελέσει ένα τόπο συνάντησης και ζύμωσης για όσους και όσες βλέπουν τα πράγματα όπως και εμείς ή απλώς έχουν την περιέργεια να τα δούνε αλλιώς. Ένας χώρος συνάντησης, οργάνωσης και αγώνα για εμάς που θέλουμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
palionekrotomeio.espivblogs.net
palionekrotomeio@espiv.net