ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ – ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Η περσινή 6η Δεκέμβρη, μας έφερε αντιμέτωπες/ους εν μέσω lockdown με απαγορεύσεις κυκλοφορίας, συναθροίσεων, με πρόστιμα, προσαγωγές και συλλήψεις στο σωρό, ακραία αστυνομοκρατία και ξύλο. Κόντρα στην κρατική καταστολή και τρομοκρατία ο αγωνιζόμενος κόσμος κατάφερε να σπάσει τις απαγορεύσεις και να βρεθεί και πάλι στο δρόμο. Συμπληρώνοντας 13 χρόνια από τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου από την ΕΛΑΣ, η φετινή 6η Δεκέμβρη οφείλει να μας βρει και πάλι όλες και όλους στους δρόμους. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, από τη μία η πανδημία βαθαίνει την οικονομική κρίση στην οποία βρίσκεται το κράτος και το κεφάλαιο τα τελευταία χρόνια, και από την άλλη λειτουργεί ως πρώτης τάξεως ευκαιρία για να εφαρμόσουν πιο γρήγορα την πολιτική τους ατζέντα, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα το μούδιασμα της κοινωνίας. Άλλωστε σε κάθε κρίση το σκηνικό είναι το ίδιο: τα σπασμένα τα πληρώνει η τάξη μας όσο τα αφεντικά πλουτίζουν πάνω στις πλάτες μας .
Έτσι, εν μέσω πανδημίας, είδαμε τους όρους των ζωών μας να δυσχεραίνουν διαρκώς. Πρόσφατα με τις ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά (ρεύμα, τροφή, καύσιμα) και με νομοσχέδια-εκτρώματα που βάζουν ταφόπλακα σε εργατικές και κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων, σηματοδοτώντας ένα νέο κύκλο εκμετάλλευσης. Αυτό σημαίνει να δουλεύουμε 10ωρα με απλήρωτες υπερωρίες για εξευτελιστικούς μισθούς ή ακόμα και αδήλωτα – μαύρα, μια πραγματικότητα που ήρθε πλέον να νομιμοποιήσει ο νόμος Χατζηδάκη. Και αν δεν πεθάνουμε στη δουλειά ή από τη δουλειά και προσπαθήσουμε να αντισταθούμε στον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν, ερχόμαστε αντιμέτωποι/ες με την ποινικοποίηση της απεργίας και την άμεση καταστολή από τους μπάτσους, με το φακέλωμα της συνδικαλιστικής μας δράσης και κίνδυνο την απόλυσή μας. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση εξαπολύει μια άνευ προηγουμένου επίθεση στη δημόσια παιδεία. Μέσα από νομοσχέδια που περνάνε το ένα μετά το άλλο, ποινικοποιεί την πολιτική δράση των φοιτητών, θεσμοθετεί πανεπιστημιακή αστυνομία ,ώστε να καταστείλει κάθε αγώνα και να γίνουν τα πανεπιστήμια πρόσφορο έδαφος για την κερδοφορία των ιδιωτών. Η επίθεση δεν σταματάει εκεί. Το κράτος δεν αφήνει κανένα πεδίο ανεκμετάλλευτο, ανοίγοντας το δρόμο για τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος μέσω νομοσχεδίων που ξεπουλούν περιοχές Natura για επενδυτικές δραστηριότητες όπως οι εξορύξεις (Χαλκιδική, Έβρος) και προωθεί τη δημιουργία αιολικών πάρκων σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο καταστρέφοντας οικοσυστήματα και τις τοπικές κοινωνίες.
Όσο οι ζωές μας θυσιάζονται για το κέρδος και το ΕΣΥ εν μέσω πανδημίας αφήνεται στη μοίρα του, το κράτος δίνει δισεκατομμύρια για την αγορά πολεμικών εξοπλισμών, χρηματοδοτώντας τις μεγάλες πολεμικές βιομηχανίες. Έτσι, θέλει να κερδίσει την υποστήριξη των συμμάχων του και να ισχυροποιήσει την θέση του στην γεωπολιτική σκακιέρα. Ταυτόχρονα, βλέπουμε την πολεμική προετοιμασία και εμπλοκή του σε επιθετικούς σχηματισμούς (συμφωνία Ελλάδας-Γαλλίας, Ελλάδας- ΗΠΑ). Γίνεται ξεκάθαρο πως το ελληνικό κράτος οχυρώνεται απέναντι στον ‘’εξωτερικό εχθρό’’, διεκδι
κώντας για την ντόπια αστική τάξη μια καλύτερη θέση στους διεθνείς ανταγωνισμούς, ενώ παράλληλα για να πετύχει τους στόχους της εξωτερικής πολιτικής του πράττει το ίδιο και απέναντι στον εσωτερικό εχθρό. Δίνει εκατομμύρια σε περιπολικά, αύρες, ηχητικά κανόνια, προσλήψεις μπάτσων και συνοριοφυλάκων, περνά νόμους που απαγορεύουν τις διαδηλώσεις και χτυπά στο ψαχνό όποιον αγωνίζεται. Η βία του Ελληνικού κράτους χτυπά χωρίς διακρίσεις. Από φοιτητές μέχρι δασκάλους, από γιατρούς μέχρι πυροσβέστες, όποιος δεν συμμορφώνεται στις διαταγές του θα δέχεται την καταστολή.
Η όξυνση της κρατικής καταστολής και βίας, αποτυπώνεται με τις κρατικές δολοφονίες. Από τη δολοφονία του 18χρονου Ρομά Νίκου Σαμπάνη ,όπου οι μπάτσοι δολοφονούν με 38 σφαίρες για μία κλοπή και η δολοφονία αυτή χαίρει της πλήρους νομιμοποίησης από μεριάς κράτους, δια στόματος Θεωδορικάκου. Γίνεται ξεκάθαρο πως η εφαρμογή του δόγματος Νόμου και Τάξης και των σχεδίων κράτους και κεφαλαίου απαιτεί την καταστολή του εσωτερικού εχθρού πλέον με στρατιωτ
ικούς όρους. Από το Αιγαίο έως τον Έβρο, κράτος και παρακράτος με τις αυτόκλητες πολιτοφυλακές , χεράκι χεράκι , δολοφονούν μετανάστες. Με την συμβολή του ελληνικού λιμενικού και της Frontex για τις παράνομες επαναπροωθήσεις , το ελληνικό κράτος, από τα camps μέχρι τα κέντρα κράτησης ,κάνει τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό της ΕΕ , ενώ συμμετέχει σε πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς που οδηγούν στον ξεριζωμό ανθρώπων από τον τόπο τους. Ταυτόχρονα, η κρατική διαχείριση της πανδημίας με άξονα την ατομική ευθύνη και όχι την ενίσχυση του ΕΣΥ, έχει στοιχίσει ήδη 18000 ζωές συνανθρώπων μας. Και βέβαια κράτος και κεφάλαιο, δολοφονούν στα εργασιακά κάτεργα για τα κέρδη τους, με πιο πρόσφατη τη δολοφονία του Δημήτρη Δαγκλή. Και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Σε κάθε πεδίο το κράτος ασκεί τη θανατοπολιτική του, με εμάς να μετράμε διαρκώς νεκρούς ανθρώπους της τάξης μας.
Όσο κράτος και κεφάλαιο συνεχίζουν την επίθεση σε κάθε πτυχή των ζωών μας, οφείλουμε να οργανώσουμε συλλογικά τις αντιστάσεις μας. Στους δρόμους, στους χώρους εργασίας και στις σχολές να απαντήσουμε στα σχέδιά τους. Να βγούμε στο δρόμο ενάντια στην καταστολή και να διεκδικήσουμε ζωή και ελευθερία, μέχρι ο φόβος να αλλάξει μεριά.
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΖΩΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΡΕΙΑ 19:00 ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟ
Αγωνιστές/Αγωνίστριες
