Πορεία αλληλεγγύης για τον εμπρησμό της κατάληψης παλιού νεκροτομείου

“Η ΦΛΟΓΑ ΜΕ ΦΩΤΙΑ ΔΕ ΣΒΗΝΕΙ”

Στις 18/9/2013 δολοφονείται ο Παύλος Φύσσας, καλλιτέχνης με αντιφασιστική δράση, στο Κερατσίνι από δολοφόνο της Χρυσής Αυγής και υπό την “αυστηρή” επίβλεψη των μπάτσων. Από το 2010 ξεκινά η άνοδος της Χρυσής Αυγής, και κατά συνέπεια και άλλων φασιστικών οργανώσεων, με αποκορύφωμα τις εκλογές του 2012 και την είσοδό της στη βουλή. Φορώντας τον κομματικό μανδύα και εκμεταλλευόμενη τις προσφυγικές ροές, μέσω ακραίας ρητορικής μίσους περί καθαρότητας της φυλής, και την οικονομική κρίση, κατηγορώντας τους μετανάστες για τα χαμηλά μεροκάματα και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, στοχοποιεί γειτονιές μεταναστριών, καταλήψεις και κοινωνικούς χώρους, αντιφασίστριες, έχοντας αυξημένη κινητικότητα στον ελλαδικό χώρο.

Όλο αυτό το διάστημα, μόνο ανάχωμα στην άνοδο της Χρυσής Αυγής αποτελεί το αντιφασιστικό κίνημα, κάνοντας ρητορική για την εμφάνιση, εξάπλωση και τον τρόπο εξάλειψης του φασισμού και ακυρώνοντας δεκάδες συγκεντρώσεις του νεοναζιστικού μορφώματος. Με τη δολοφονία του Φύσσα καθώς αναδείχθηκαν ξεκάθαρα οι πρακτικές της Χρυσής Αυγής σε στενή συνεργασία με μπάτσους/ίνες και ΜΜΕ, οι φορείς της εξουσίας για να αποποιηθούν την συμμετοχή τους στην άνοδο των φασιστών/ριών καταδικάζουν τις δράσεις τους, ξεκινώντας σιγά-σιγά τη θεσμική διάλυσή της. Έτσι αρχίζει το χρονικό της δίκης της και των φυλακίσεων ηγετικών στελεχών της. Οι πορείες τους ελάχιστες πλέον, μαθαίνονται μόνο στόμα με στόμα και τα γραφεία τους κλείνουν το ένα μετά το άλλο, είτε γιατί ισοπεδώνονται είτε γιατί εγκαταλείπονται απο τον κόσμο που τα στελεχώνει.

Αυτό όμως όχι για πολύ, καθώς από τις αρχές του 2018 βλέπουμε να αναδεικνύεται το μακεδονικό ζήτημα, γεγονός που γίνεται σκαλοπάτι για την άνοδο του φασισμού με θετικό κοινωνικό πρόσημο για άλλη μία φορά. Φαινόμενο που δεν είναι πρωτοφανές μιας και το ελληνικό κράτος, ως αστικός μηχανισμός, προσπαθεί να φανατίσει και να συσπειρώσει τις διάφορες κοινωνικές τάξεις γύρω από το “εθνικό συμφέρον”, πουλώντας παραμύθια για τη συνέχεια ενός αρχαίου πολιτισμού και την ύπαρξη μιας “καθαρής φυλής”. Υπό την αιγίδα των ιδεών αυτών, πετώντας τον κομματικό μανδύα και υιοθετώντας ένα κοινωνικό προσωπείο, φασιστοειδή ξεμυτίζουν από τις τρύπες τους για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά του κράτους καταφεύγοντας σε πρακτικές που γίνονται με αυτόν τον τρόπο αποδεκτές από ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Επιθέσεις σε κοινωνικούς και κατειλημμένους χώρους, χώρους που πρεσβεύουν ιδέες αντιφασισμού και ελευθερίας, σε μετανάστες και συντρόφισσες αντιφασίστες, είναι παραδείγματα τέτοιων πρακτικών.

Ερχόμαστε λοιπόν στην πόλη της Αλεξανδρούπολης, μια πόλη που ο κόσμος της όχι μόνο δε διαφέρει από αυτόν της υπόλοιπης Ελλάδας, αλλά είναι ακόμα πιο συντηρητικός, όπως σε κάθε ακριτική περιοχή. Σε αυτή την πόλη δεχτήκαμε κι εμείς μία τέτοια επίθεση. Την Τετάρτη 5/9 η Κατάληψη του Παλιού Νεκροτομείου υπέστη εμπρησμό με υλικές ζημιές και με κίνδυνο η φωτιά να εξαπλωθεί. Η κίνηση είχε εμφανώς στόχο τις πολιτικές αντιλήψεις μας καθώς έγιναν υλικές ζημιές, ιδιαίτερα στο αρχείο της κατάληψης που περιείχε εκατοντάδες έντυπα και βιβλία. Ιδιαίτερο “ενδιαφέρον” όμως έδειξαν στη συλλογή προσωπικών δεδομένων των ατόμων που δραστηριοποιούνται στο χώρο.

Προφανώς η επίθεση έγινε στο πλαίσιο της αποθράσυνσης των φασιστικών μορφωμάτων λόγω του μακεδονικού, μιας και πολύ πρόσφατα και στην πόλη μας πραγματοποιήθηκαν δύο συλλαλητήρια. Συλλαλητήρια τα οποία οργανώθηκαν από γνωστό φασιστόκοσμο της Αλεξανδρούπολης και στελέχωσαν εκπρόσωποι του δήμου, της εκκλησίας, και του στρατού. Τον κόσμο αυτόν καθώς και όσους/ες στήριξαν τα συλλαλητήρια με την παρουσία τους θεωρούμε ως ηθικούς αυτουργούς της επίθεσης που δεχτήκαμε.

Σε αυτή τη συγκυρία οφείλουμε να μη μείνει αναπάντητη μία τέτοια κίνηση. Για να μη φτάσουμε σε σημείο να στοχοποιηθούν άνθρωποι είναι απαραίτητη η μαζική καταδίκη του φασισμού στο δρόμο. Πρέπει να προστατέψουμε τους χώρους μας, τους οποίους θεωρούμε οάσεις σε έναν κόσμο σάπιο, γεμάτο καταπίεση και εκμετάλλευση. Χώροι οι οποίοι, στη σημερινή πραγματικότητα που απεχθανόμαστε, αποτελούν νησίδες της κοινωνίας που οραματιζόμαστε. Όσο και να μας καίνε θα συνεχίζουμε τη δράση μας ενάντια σε κράτος και παρακράτος. Γιατί οι ιδέες και τα όνειρά μας είναι πυρίμαχα.

Η πόλη είναι ασφυκτική όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5/10
Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου
https://palionekrotomeio.espivblogs.net